Rodzaje i zastosowanie szkła
Szkło znane jest ludzkości od tysięcy lat. Jest materiałem o wszechstronnym zastosowaniu i cechuje się dużą praktycznością. We wnętrzach pełni dodatkowo funkcję dekoracyjną. Jakie jeszcze są zalety i właściwości tego surowca? W jaki sposób jest on produkowany i do czego można go wykorzystać w architekturze (i nie tylko)? Na te i na inne pytania odpowiadamy w artykule.
Czym chemicznie jest szkło?
Pierwsze wzmianki dotyczące wytapiania szkła w ognisku szacowane są na lata ok. 5000 p.n.e., kiedy to dokonano przypadkowego odkrycia podczas transportu szkła. A czym dokładnie jest ten surowiec? Z naukowego punktu widzenia jest to ciało bezpostaciowe (amorficzne) o cechach zbliżonych do ciał krystalicznych, ale w przeciwieństwie do nich nie ma uporządkowanej struktury cząsteczkowej. Najważniejszym składnikiem stosowanym do wytwarzania tradycyjnego szkła jest tlenek krzemu (krzemionka), SiO2, której źródło stanowi piasek kwarcowy. Wśród innych półproduktów stosowanych w tym procesie należy wymienić:
węglan sodu (Na2CO3),
węglan wapnia (CaCO3),
topniki i pigmenty w postaci tlenków metali przejściowych.
Mieszanie i topnienie powyższych surowców przebiega w warunkach wysokiej temperatury, zwykle ok. 1200-1300 °C.
Rodzaje szkła
W zależności od sposobu produkcji oraz przeznaczenia, szkło można podzielić na następujące typy:
kwarcowe,
budowlane,
jenajskie (boro-krzemianowe),
ołowiowe (kryształowe),
optyczne,
sodowe,
sodowo-potasowe.
Z uwagi na szerokie zastosowanie w architekturze i wykańczaniu wnętrz, szkło budowlane dzieli się również na takie rodzaje:
okienne,
płaskie walcowane,
płaskie zbrojone,
barwione w masie,
zespolone,
hartowane,
klejone,
refleksyjne,
elektroprzewodzące,
ceramiczne.
Właściwości szkła
Szkło niekiedy nazywane jest przechłodzoną cieczą. Jednak, jak wyjaśniają fachowcy, jest to błędne sformułowanie, gdyż materiał ten nie ma cech cieczy, lecz ciała stałego. Szkło jest bezpostaciowe i nie ma uporządkowanej budowy wewnętrznej, nie ma też stałej temperatury topnienia. Jest surowcem izotropowym, co oznacza, że jego parametry mechaniczne i termiczne są jednakowe we wszystkich kierunkach. Do pozostałych właściwości szkła zalicza się:
słabe przewodzenie elektryczności i ciepła,
dużą wytrzymałość na ściskanie i zginanie,
obojętność chemiczną i biologiczną,
możliwość recyklingu,
sprężystość i niepodatność na odkształcenia.
Charakterystyka szkła w dużej mierze uzależniona jest od sposobu jego wytopu.
Metody obróbki szkła
Najczęstsze sposoby obrabiania szkła to: piaskowanie, hartowanie i fazowanie. Ten pierwszy stosowany jest w celu usunięcia zmatowień czy wykonania różnych wzorów na powierzchni. Hartowanie zwiększa wytrzymałość materiału na uszkodzenia mechaniczne, a fazowanie to inaczej ścinanie krawędzi pod odpowiednim kątem. Wyroby szklane mogą być też obrabiane w procesach:
laminowania,
lakierowania,
rozkrawania,
szlifowania,
grawerowania,
wiercenia.
Powyższe przykłady nie wyczerpują wszystkich technik stosowanych do nadawania temu surowcowi różnych właściwości użytkowych czy dekoracyjnych. Nowoczesne metody przetwórstwa i wykorzystanie zaawansowanych technologii (jak np. obrabiarki CNC) pozwalają na uzyskanie produktu o coraz lepszej jakości. Przykładem przedsiębiorstwa, w którym stosuje się precyzyjną obróbkę numeryczną CNC jest Wyrób Renowacja Obsadzanie Luster w Okuniewie.
Zastosowanie szkła w architekturze i aranżacji wnętrz
Można śmiało powiedzieć, że szkło jest materiałem ponadczasowym i nigdy nie wychodzi z mody. Szczególnie jednak surowiec ten kojarzy się z nowoczesnością, dlatego chętnie stosowany jest do wykańczania wnętrz urządzonych w popularnym obecnie stylu minimalistycznym czy industrialnym. W domach i mieszkaniach ze szkła wykonuje się dziś m.in.:
kabiny prysznicowe,
balustrady szklane,
lustra na wymiar,
panele szklane do kuchni,
drzwi szklane przesuwne,
Ciekawym i efektownym rozwiązaniem są też zewnętrzne balustrady szklane produkowane z wytrzymałego szkła hartowanego laminowanego folią.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana