Czym są lustra weneckie?

Lustra weneckie są wykorzystywane nie tylko w ekranizacjach filmowych, ale też w realnym życiu w kryminalistyce i przy magicznych sztuczkach. Podczas przesłuchania umieszcza się świadka w pokoju, w którym lustro posiada właściwości lustra weneckiego. Dzięki temu, osoba przesłuchiwana widzi tyko i wyłącznie swoje odbicie, a ludzie stojący za lustrem są dla niej niezauważalni. Oni natomiast mają pełną swobodę w oglądaniu poczynań przesłuchiwanej osoby. Co sprawia, że lustra weneckie mają tak ciekawe właściwości?

Zasada działania lustra weneckiego

Klasyczne lustro powstaje dzięki pokryciu szyby, zazwyczaj aluminiową warstwą metalową odbijającą światło. Następnie taflę pokrywa się farbą, która uniemożliwia przepuszczanie światła. Lustra weneckie funkcjonują na podobnej zasadzie.

Specjalista z firmy Glass Market, zajmującej się sprzedażą hurtową i detaliczną różnych rodzajów szkła i luster, tłumaczy: Wyrób luster weneckich nie różni się znacznie od luster tradycyjnych. Pokrywa się powierzchnię szkła metalem, najczęściej glinem. Natryskuje się jednak bardzo cienką warstwę powłoki, dzięki czemu lustro odbija zaledwie połowę światła. W tym momencie, z obu stron działanie lustra jest identyczne i stanowi tylko przyciemnioną szybę.

Skąd bierze się w takim razie nietypowy efekt finalny? Najważniejszą rolę gra oświetlenie. Pomieszczenie, w którym odbywa się przesłuchanie powinno być jasno oświetlone, a drugą stronę lustra należy pozostawić w zaciemnieniu. Dzięki takiemu zabiegowi, przebywając w pokoju jasnym można zobaczyć tylko swoje odbicie. Co prawda, światło z ciemnego pomieszczenia również dochodzi, ale jest niedostrzegalne przez ludzkie oko. Brak dostatecznego oświetlenia po drugiej stronie pozwala na jednoczesne pozostanie niezauważonym i oglądanie przesłuchiwanego.

Podobne zjawisko można zaobserwować w życiu codziennym. W nocy, kiedy za oknem jest ciemno, przy włączonym świetle w pokoju, na szybie widzi się głównie swoje odbicie.

Pochodzenie nazwy

Określenie lustro weneckie jest raczej nazwą potoczną. Powinno się mówić o lustrze fenickim, albo bardziej fachowo, o lustrze bądź zwierciadle półprzepuszczalnym. Prawdopodobnie używa się nazwy lustro weneckie, ponieważ w średniowieczu to włoskie miasto słynęło z luster o najwyższej jakości. Istnieje również teoria, że nazwa powstała przez podobieństwo do siebie słów „weneckie” i „fenickie”. Językoznawcy nie są jednak całkowicie pewni słuszności tego założenia. W pozostałych krajach stosuje się również inne nazewnictwo, np. w Niemczech mówi się o lustrach hiszpańskich, policyjnych, czy szpiegowskich.